Last processed at Thu Jun 20 20:37:33 2002

ABAS.I.OSAM[15]NTE
Abanga, f. Fruto de certa palmeira das Anti
lhas. Designacão generica, que nalguns povos
da America do Sul se da a bananeira. O mesmo
que bango.
* Abanicar, v. i. Diz se do toireiro, quando
move o capote de um lado para o outro. V. t.
Abanar com leque. (De abanico).
Abanico, ni. Pequeno abano. Leque. * Ant.
Gorjeira ou enfeiie para o pescoço.
Abaninho, m. (V. aba[704]iico).
Abano, m. O mesmo que ventarola, ou leque.
Utensilio, em forma de leque, para activar a
combustão, agitando o ar. * Modo de pesca,
usado no Algarve, pondo se no anzol um pedaço
de pano branco, em vez de isca. * Guarnição
de vestuario, especie de folho pregueado.
Abantesma, ( tês), f. Pop. O mesmo que fan
tasma. Apparição medonl[1253]a. * Fig. Objecto
muito grande, espantoso.
* Abanto m. Especie de abutre. Adj. Cobarde,
(falando-se do toiro).
* Abapo m. Planta exotica, amaryllidea.
Abaquetar, v. t. Dar fórma de baqueta a.
Abar v. t. Formar as abas de (um chapeu).
Abara m. Bras. lguari[1728], feita de massa de
feij ão, pimenta e pijericum. (T. tupi).
* Abaraiba, f. [1868]ras. O mesmo que aroeira. Cf.
Caminhoá, Botânica.
Aboratar, v. t. Tornar barato, abaixar o preço
de, baratear.
Abarbado, adj. Sobrecarregado, afrontado. (De
abarbar).
Abarbar,. t. Tocar com a barba, attingir.
Igualar em al tura. Afrontar. * V. i. Diz se das
abelhas quando reunem em massa, fora da col-
meia, formando cacho.
Abarbarado, adj. Bras. Temerario. Valente.
Terrivel. (De barbaro).
Abarbarizar, v. t. (V. barbarizar).
* Abarbear, v. t. Pòr barbilho em.
Abarbellar, ou abarbelar, v. t. Prender com bar
bella.
Abarbetar, v. t. Mar. Levantar (a âncora)
al tura da barb`.ta.
-
Abarca, f. Calçado feito de uma sola, ligada
ao pe por correias. Tamanco. Calçado largo e
mal feito. (Cp. abarcar).
Abarcador, m. Aquelle que abarca.
Abarcamento, m. Acto ou effeito de abarcar.
Abarcante adj. Que abarca.
Abarcar v. t. Abranger, cingir. Conter. Mono
[3531]olizar. (Do cast. abarcar )
* Abarcas, f. pl. Prov. alg. Luta, braco a bra
.
ço, para experiência de fòrças. (De abar[3658]ar).
* Abarem, m. Br[3762]s. Especi.' de bolo de milho
ou de arroz moido.
Abaremo temo m. Arvore leguminosa do Brasil.
Ab[3943]rga. f. Ant. Especie de nassa.
* Abariari, m. Especie de chita indiana. Cf.
Dalgado, Gloss.
* Abaritonado, adj. Semelhante a baritono\.\..
um tenor abaritonado.
Abarracado, adj. Que tem forma de barraca\.\.\.\..
casa abarracada. (De abarracar).
Ab[4406]rracamento, m. Acto oii effeito de abarra
car. Série de barracas. Lu[4461]ar onde ha barracas.
Abarracar, v. t. Formar barracas em. Meter
em barracas. Dar forma de barraca a. * Prov.
Ant. Estar doente de cama. * Bras. Pôr se um
homem num canto, conversando com uma mu
lher. Cf. A. Nascentes, Ling. Car.
ABANGA
4
Abarrancar, v. i. Fazer barrancos em. V. p. Me
ter se em barrancos.
Abarregado, adj. Topo[223]
[184]r. Diz se do casal o i
herdade, em que o do[276]o não reside e que po
.
i[337]so esta exposto ao roubo.
* Abarreg[399]mento, m. [391]cto ou effeito de
Abarregar, v. t. Ant. Amancebar. V. p. Têr re-
lações illicitas com pessôa de outro sexo. (Cp.
b [593]rregan).
Abarreirar, v. t. Cercar de barreiras. Entrin
cheirar.
Abarretar, v. t. [792]obrir com barrete.
Abarroado, adj. Aiit. Malcriado. Indecente. (De
barrão).
Abarrotado adj. Muito cl[993]eio. Empanzinado.
Ant. Contumaz, renitente, teimoso. (De abarro-
tar).
Abarrotamento m. Acto ou cffeito de
Abarrotar, v. t. Cobrir de barrotes. Encher
muito. Empanturrar.
* Ab[1428]rruntar, v. t. Prov. trasm. Lobrigar, dar
f`. de. (De barriiiitar).
* Abarticular, adj. Med. Diz-se do reumatis
m[1633], que ataca os orgãos, o[1615] musculos, os ner
vos, sem atacar as articulações. (Do lat. ab. +
articuliis).
* Abas, m. Pêso, que serve no Oriente para
avaliacão de perolas. Cf. Dalgado, Gloss.
* Abasia, f. Med. Impo[1975]sibilidade da marcha.
(Do gr. a priv. + basis, o andar).
Abasicarpo m. Planta crucifera. (Do gr. a +
basis + [2159]arpos).
* Abasico adj. Relativo a abasia. M. Aquelle
que soffre abasia.
* Abassi m. [2368]oeda de prata, que corria..
Pérsia. Cf. Dalgado, Gloss.
* Abassis [2501]i. pl. Ant. O mesmo que abexins.
Cf. Lusiadas, x, 9 5.
Abassor, adj. Anat. Diz se de varios musculos,
que abaixam. (Do gr. bassusj.
Abastadamente, adv. De modo abastado, com
abastança.
Abastado, adj. Que tem bastante ou o que e
necessario. Rico. (De abastar).
Abastamente, adv. O mesmo que abastadameiite.
Abastamento, in. Acto ou effeito de abastar.
Grande forne[3150]imento.
Abastança f. Sufficiência. Fartura. riqueza.
[3298]De abastar).
Abastar, v. t. Prover do que é bastante ou ne-
cessario. Abastecer. Fartar. * V. i. Sêr bastante.
[3495]um coxim abastara. Camões, [3474]eleuco.
Abastardado adj. Degenerado. Fig. Que não e
puro oii correcto. (De abastardar).
Abastardamento m. Acto ou effeito de abastar
dar. Degenerescência.
Abastardar, v. t. Alterar para pior. azer dege
nerar. (De bastardo).
* Abastardeamento
.. m. Acto ou effeito de abas
tardear. Cf. Garrett, Alfageme.
Abastardear. v. t. O mesmo que abastardar.
Cf. Garrett, Port. na Bal., 33.
Abastecedor, m. Aquelle que abastece.
Abastecer, v. t. O mes[4288]o que abastar.
.
Abastecimento, m. Acto de abastecer. Abas-
tança.
* Abastimento, m. Prov. trasm. Aviamento,
execução.
Abasto, m. Ant. O mesmo que abastança.
Abastosamente, adv. De modo abastoso, com
abundância.